Ovogodišnji Zagreb Film Festival koji se održava od 10. do 16. novembra donosi 120 filmova u deset različitih programa na nekoliko lokacija, a zatvoriće ga novo ostvarenje reditelja Džima Džarmuša Otac majka sestra brat, u Veneciji nagrađen Zlatnim lavom za najbolji film što je ujedno i njegova regionalna premijera, dok će publika u Srbiji morati da sačeka sledeću godinu da bi ga pogledala.
Od mnogobrojnih programa najveće interesovanje je za Glavni takmičarski program dugometražnih igranih filmova u kojim se takmiče prvi ili drugi film reditelja iz celog sveta, za nagradu Zlatna kolica. U konkurenciji je devet filmova i odmah se može primetiti odlična izbalansiranost regionalnih filmova sa čak četiri naslova u odnosu na preostalih pet iz ostalih krajeva sveta. Najpre tu su dve srpske većinske koprodukcije Kako je ovde tako zeleno Nikole Ležajića koji će uskoro otvoriti beogradski Festival autorskog filma, zatim Vetre pričaj sa mnom Stefana Đorđevića koji je pobedio na Sarajevo film festivalu, kojima je zajedničko prikazivanje ličnog, proživljenog iskustva. Od hrvatskih autora takmiči se Hana Jušić sa prvim hrvatskim ženskim vestrenom – istorijskom, epskom dramom sa elementima misterije o borbi protiv patrijarhata Bog ti neće pomoći i većinska makedonska koprodukcija komičan film o odrastanju u jednom zabačenom selu DJ Ahmet Georgija M. Unkovskog dobitnik nagrade publike na festivalu Sandens koji i otvara ovogodišnji ZFF.
Uz pomenuta dva srpska filma koji se bave autorefleksijom i preispitivanjem prošlosti zasnovanih na ličnim iskustvima sličnu problematiku obrađuje još jedan naslov u takmičarskoj selekciji Oprosti, ljubavi, američke rediteljke Eve Viktor, koja potpisuje scenario i igra glavnu ulogu u filmu. Posle osvajanja nagrade za scenario na Sandensu prikazan je i na Kanu u selekciji „Dani autora” ovaj film se bavi traumatičnim događajima iz rediteljkine prošlosti u kojima progovara na duhovit i zabavan način, potpuno drugačije od na trenutke oporih filmova Ležajića i Đorđevića.
Još jedan autobiografski film Sjene moga oca britansko-nigerijskog reditelja Akinole Dejvisa mlađeg dolazi iz kanske selekcije „Izvestan pogled” odakle se kao po pravilo svake godine pojavi po jedno ostvarenje sa Afričkog kontinenta koje svedoči o siromaštvu, beznađu i potpunom očaju. Na primer prošle godine je to bio odličan film Selo pokraj raja somalijskog reditelja Mo Harave koji pored izvanredne fotografije donosi smislenu i potresnu ispovest o grobaru u siromašnom selu i onima koji nisu u stanju da priušte troškove sahrane članovima svoje porodice najčešće ubijenih dronom iz vazduha.
Sjene mog oca su road-movieza koji su scenario pisali osim reditelja i njegov rođeni brat. Praktično, braća Dejvis se filmski sećaju kako su kao deca otišli s ocem u Lagos na dan istorijskih predsedničkih izbora u Nigeriji 1993. godine, koji se smatraju prekretnicom za ovu zemlju. I ovaj film ima izvrsnu fotografiju za koju je nagrađen u Kanu, ali odiše prazninom i deluje „proračunato” igrajući na tragičan gubitak oca gde deca ostaju sama. Bogat bojama i šarenilom Nigerije kao i većina koja dolaze u Kan iz Afrike pokušavaju da dočaraju egzotiku kontinenta koja se često uz dosta folklornih elemenata predstavlja evropskoj i američkoj publici kao model za potlačene i obespravljene, one za koje nema nade. To sada već postaje usvojen model gde sama priča i ukupan kvalitet filma nisu toliko presudni. Uz sve prethodno navedeno podatak da je Sjene moga oca kao većinska engleska koprodukcija Britanski kandidat za Oskara, potkrepljuje navedenu tezu.
Još dva filma u takmičarskoj selekciji ZFF dolaze iz selekcije „Izvestan pogled”. Prvi je kolumbijski film Pesnik, a drugi provokativna britanska kvir romansa Zauzdan u režiji Harija Lajtona, koja predstavlja spoj erotike, crnog humora i psihološkog trilera. U ljubavnoj igri dominacije i submisivnosti glavne uloge su ostvarili Aleksandar Skarsgard i Heri Meling, koga publika pamti po ulogama u filmskom serijalu o Hariju Poteru. Pesnik kolumbijskog reditelja Simona Mese Sotoa je tragikomičan portret bivšeg sredovečnog alkoholičara koji je izgubio motivaciju u životu. Oteran od supruge i ćerke tinejdžerke, živi sa starom majkom i moli za pažnju i potvdu svog pesničkog dara koji je kao mlad pokazao kroz par objavljenih knjiga. Izvanredna uloga profesora književnosti Oskara (Ubeimar Rios) koji traga za kreativnošću i nadu pronalazi u jednoj učenici talentovanoj za pisanje poezije koja može postići sve što on nije i mnogo više od toga. Reditelj preko Oskarovih napora da pomogne drugima, originalno i pre svega inteligentno secira savremeno kolumbijsko društvo vodeći nas u neočivanom smeru do razrešenja ove duhovite ali i tužne ljudske drame.
Osim igranih filmova raspoređenih u više selekcija, poseban značaj imaju takmičarski programi kratkih filmova. U nacionalnoj takmičarskoj kratkometražnoj konkurenciji „Kockice” posvećenoj autorima koji još nisu snimili dugometražni film, uvršteno je osam ostvarenja po izboru selektora Vladimira Gojuna. Ovaj program je tradicionalno od posebnog značaja jer je od nastanka festivala, više od dve decenije, afirmisao većinu danas proslavljenih hrvatskih autora. Takmičarski program međunarodnog kratkog metra donosi 12 ostvarenja iz svih krajeva sveta a posebno se ističe kanski pobednik u selekciji kratkog filma Drago mi je da si sada mrtav palestinskog redatelja i jednog od ovogodišnjih ZFF-ovih gostiju Tavfika Barhoma.
Pored bogatog filmskog programa najnovije svetske produkcije na Zagreb Film Festivalu posebna pažnja posvećena je segmentu Industry namenjenom profesionalcima. Među učesnicima biće jedan od najpoznatijih evropskih filmskih montažera proslavljeni Grk Jorgos Mavropsaridis, stalni saradnik Jorgosa Lantimosa. Originalni i izvanredan montažni postupak koji karakteriše ritmična preciznost i stvaranja tenzije kroz crni humor doveli su do toga da Mavropsaridis bude dva puta nominovan za Oskara za montažu, za filmove Miljenica i Jadna stvorenja. Zahvaljujući saradnji ZFF-a s Društvom hrvatskih filmskih montažera, Mavropsaridis će održati masterclass „Montaža čudnih svjetova”, a publika će moći ponovo da pogleda i film Očnjak (2009) sa kojim su Mavropsaridis i Lantimos stekli svetsku slavu.
