Prije mnogo godina,na slavi kod staroga komsije,njegov sin, najarcani seseljevac, upite oca:
„Tata,izjasni se sto si,nemoj biti ni voda ni vino“.
90-ogodisnjak odgovori: „Ja sam …(rece ime i prezime).
Nacionalnost: Crnogorac.
Vjera: Srpska.
Politicko ubjedjenje:Demokrata.
A to sto pricate o Srbima,jedino ovi srbi u Rusiju nesto znace u svijetu,svi ostali su beznacajni“.
Eto, svaka čast tvom dobrom đedu, ali nije on kriv što je bio neuk pa nije znao da razlikuje nacionalnost od vjeroispovijesti. Istoriju pišu istoričari, a njima je ova razlika dobro poznata. Ni jedan evropski udžbenik istorije ne pominje nikakve nacionalne crnogorce u 19 vijeku niti ranije, a još manje notornu budalaštinu CG nacionalista da je tad naziv ”Srbin” označavao pravoslavca, tj. vjeroispovijest. Znamo mi dobro tu priču, to je centralna dogma CG nacionalista, jer se oni upinju iz petnih žila da dokažu nemoguće, tj. da Srba nije bilo u CG prije 20-tog vijeka. Namjerno brkanje nacionalnosti i vjeroispovijesti samo pokazuje dubinu očaja zelenaša, jer više ne znaju kako da pokažu da su 2+2=5. Takođe, namjerno brkanje nacionalnosti i geografskog određenja se radi iz istog razloga. Tako i tvoj dobri đed kaže da je crnogorac jer je geografski iz Crne Gore, kao što je Nikola Tesla sasvim korektno mogao reći da je Ličanin ili Hrvat, naravno u geografskom smislu. Tako i bivši premijer Zdravko reče da je ”200% crnogorac” (a postavila ga SPC). Šta mislite zašto? Pa, pitajte recimo dalmatince šta bi rekli kad bi im se reklo da se počnu izjašnjavati po nacionalnosti kao Dalmatinci a ne Hrvati. (rekli bi isto što i Srbi 1945-te)
Crna,Crna Gora, alijas Karadag, nije nikakva tzv.država. Ona je, prosto rečeno, najordiranija priFatna, velikosrpska, kleronacionalistička teritorija. Ta teritorija od davnih dana ima kriminalizovanu „vlast“ i politizovano podzemlje. Na ovoj teritoriji,osim raznoraznih nacionalnih manjina, ima i najveća nacionalna „manjina“ a to su tzv. Crnogorci. Ovi slatkiši su čuveni nacionalni hermafroditi, sa čime se javno ponose.
Velikosrpska teritorija?!
“Tzv. crnogorci… slatkiši… hermafroditi…”?!
Pa, prijatelju, nijesam baš načisto šta želiš da kažeš. Nego, da ne bude zabune… crnogorci se prvi put pominju kao nacija tek 1945-te, kad im komunisti to narediše (da se malo suzbije četništvo u CG). Prije toga su, za svih 10 vijekova Crne Gore, njeno praktično jedino stanovništvo bili srbi. Čak i zelenaši, jer su tako pisali u svojim memoarima. A i ti novonastali “crnogorci” od 45-te, su odlično znali da du srbi. Narod je govorio, pa to je isto. Otprilike kao kad bi neko šumadincima rekao da se ne izjašnjavaju kao srbi nego kao šumadinci. Prvi pravi crnogorci su nastali pred raspad SFRJ, pojavom svih nacionalizama pa tako i crnogorskog, i to su uradili Jevrem Brković i Slavko Perović. To su bili prvi ljudi u istoriji CG koji su rekli, ja nisam srbin, ja sam crnogorac (osim eventualno Sekule Drljevića i inih kvislinga). I onda prigrliše zelenašku ideologiju i počeše sijati mržnju prema srbima, optužujući ih da su “oteli” CG od crnogoraca (??!!) i da su oni tj. srbi, faktički uljezi u sopstvenoj državi. Naravno, ni srpskog nacionalizma nije nedostajalo, ali to ne opravdava ove prve. I onda, da stvar bude gora, sa dolaskom Mila i DPS, CG nacionalisti dođoše na vlast i počeše tako krvnički da guše srbe da su razni Bakiri, Plenkovići, Vjose i ostali strastveni srbomrsci od Triglava do Đevđelije bili naprosto egzaltirani. Jerbo Milo postade veći bojovnik od onih što u Blajburgu kukaju za crnokošuljašima. Ali je vješto krio svoj CG šovinizam tako što je priznao Kosovo, uveo CG u NATO itd., pa su mu evropljani aplaudirali – jer on je znao da su njima jedino te stvari bitne. I tako, nova nacija pretvori srbe u manjinu… ali ne stade tu, nego je trebalo zaokružiti stvaranje nove nacije, pa se tako digoše i da srbima otmu crkvu. Ali onda se konačno digao narod i došao je kraj ludilu.
Sad DPS nešto kmeči, ali nikad više neće biti vlast, jer sa njima neće niko. Narod dobro zna kroz šta je prošao za 30+ godina DPS-a.
Da se razumijemo: nikome ne treba da smeta nova nacija. Pravo je svakoga da se izjašnjava kako želi. I ako treba, novoj naciji treba pomoći da stane na noge, a ne negirati je kao što čine srpski nacionalisti. Ali nova nacija nema pravo da otima tuđe, niti da svojim sunarodnicima priželjkuje etničko čišćenje poput Oluje i traktorijade. Jer CG nacionalistima smeta što su manjina u sopstvenoj državi, i to je suština svega. Oni kriju stvarnu istoriju kao zmija noge, jer im nikako ne odgovara (sva je srpska). Dakle, konvertitski sindrom. Ali, i za te teške sindrome postoji terapija: dijalog i razumijevanje.
Prije mnogo godina,na slavi kod staroga komsije,njegov sin, najarcani seseljevac, upite oca:
„Tata,izjasni se sto si,nemoj biti ni voda ni vino“.
90-ogodisnjak odgovori: „Ja sam …(rece ime i prezime).
Nacionalnost: Crnogorac.
Vjera: Srpska.
Politicko ubjedjenje:Demokrata.
A to sto pricate o Srbima,jedino ovi srbi u Rusiju nesto znace u svijetu,svi ostali su beznacajni“.
Eto, svaka čast tvom dobrom đedu, ali nije on kriv što je bio neuk pa nije znao da razlikuje nacionalnost od vjeroispovijesti. Istoriju pišu istoričari, a njima je ova razlika dobro poznata. Ni jedan evropski udžbenik istorije ne pominje nikakve nacionalne crnogorce u 19 vijeku niti ranije, a još manje notornu budalaštinu CG nacionalista da je tad naziv ”Srbin” označavao pravoslavca, tj. vjeroispovijest. Znamo mi dobro tu priču, to je centralna dogma CG nacionalista, jer se oni upinju iz petnih žila da dokažu nemoguće, tj. da Srba nije bilo u CG prije 20-tog vijeka. Namjerno brkanje nacionalnosti i vjeroispovijesti samo pokazuje dubinu očaja zelenaša, jer više ne znaju kako da pokažu da su 2+2=5. Takođe, namjerno brkanje nacionalnosti i geografskog određenja se radi iz istog razloga. Tako i tvoj dobri đed kaže da je crnogorac jer je geografski iz Crne Gore, kao što je Nikola Tesla sasvim korektno mogao reći da je Ličanin ili Hrvat, naravno u geografskom smislu. Tako i bivši premijer Zdravko reče da je ”200% crnogorac” (a postavila ga SPC). Šta mislite zašto? Pa, pitajte recimo dalmatince šta bi rekli kad bi im se reklo da se počnu izjašnjavati po nacionalnosti kao Dalmatinci a ne Hrvati. (rekli bi isto što i Srbi 1945-te)
Crna,Crna Gora, alijas Karadag, nije nikakva tzv.država. Ona je, prosto rečeno, najordiranija priFatna, velikosrpska, kleronacionalistička teritorija. Ta teritorija od davnih dana ima kriminalizovanu „vlast“ i politizovano podzemlje. Na ovoj teritoriji,osim raznoraznih nacionalnih manjina, ima i najveća nacionalna „manjina“ a to su tzv. Crnogorci. Ovi slatkiši su čuveni nacionalni hermafroditi, sa čime se javno ponose.
Velikosrpska teritorija?!
“Tzv. crnogorci… slatkiši… hermafroditi…”?!
Pa, prijatelju, nijesam baš načisto šta želiš da kažeš. Nego, da ne bude zabune… crnogorci se prvi put pominju kao nacija tek 1945-te, kad im komunisti to narediše (da se malo suzbije četništvo u CG). Prije toga su, za svih 10 vijekova Crne Gore, njeno praktično jedino stanovništvo bili srbi. Čak i zelenaši, jer su tako pisali u svojim memoarima. A i ti novonastali “crnogorci” od 45-te, su odlično znali da du srbi. Narod je govorio, pa to je isto. Otprilike kao kad bi neko šumadincima rekao da se ne izjašnjavaju kao srbi nego kao šumadinci. Prvi pravi crnogorci su nastali pred raspad SFRJ, pojavom svih nacionalizama pa tako i crnogorskog, i to su uradili Jevrem Brković i Slavko Perović. To su bili prvi ljudi u istoriji CG koji su rekli, ja nisam srbin, ja sam crnogorac (osim eventualno Sekule Drljevića i inih kvislinga). I onda prigrliše zelenašku ideologiju i počeše sijati mržnju prema srbima, optužujući ih da su “oteli” CG od crnogoraca (??!!) i da su oni tj. srbi, faktički uljezi u sopstvenoj državi. Naravno, ni srpskog nacionalizma nije nedostajalo, ali to ne opravdava ove prve. I onda, da stvar bude gora, sa dolaskom Mila i DPS, CG nacionalisti dođoše na vlast i počeše tako krvnički da guše srbe da su razni Bakiri, Plenkovići, Vjose i ostali strastveni srbomrsci od Triglava do Đevđelije bili naprosto egzaltirani. Jerbo Milo postade veći bojovnik od onih što u Blajburgu kukaju za crnokošuljašima. Ali je vješto krio svoj CG šovinizam tako što je priznao Kosovo, uveo CG u NATO itd., pa su mu evropljani aplaudirali – jer on je znao da su njima jedino te stvari bitne. I tako, nova nacija pretvori srbe u manjinu… ali ne stade tu, nego je trebalo zaokružiti stvaranje nove nacije, pa se tako digoše i da srbima otmu crkvu. Ali onda se konačno digao narod i došao je kraj ludilu.
Sad DPS nešto kmeči, ali nikad više neće biti vlast, jer sa njima neće niko. Narod dobro zna kroz šta je prošao za 30+ godina DPS-a.
Da se razumijemo: nikome ne treba da smeta nova nacija. Pravo je svakoga da se izjašnjava kako želi. I ako treba, novoj naciji treba pomoći da stane na noge, a ne negirati je kao što čine srpski nacionalisti. Ali nova nacija nema pravo da otima tuđe, niti da svojim sunarodnicima priželjkuje etničko čišćenje poput Oluje i traktorijade. Jer CG nacionalistima smeta što su manjina u sopstvenoj državi, i to je suština svega. Oni kriju stvarnu istoriju kao zmija noge, jer im nikako ne odgovara (sva je srpska). Dakle, konvertitski sindrom. Ali, i za te teške sindrome postoji terapija: dijalog i razumijevanje.
Ni manje države ni vecih individualaca