Pariz kao prva prestonica mode u svetu ljubomorno čuva taj status. Nekoliko velikih muzeja koji redovno imaju tematske postavke u vezi s modom, bilo da se radi o retrospektivama karijera slavnih dizajnera bilo da je reč o modnim kućama ili brendovima, ako već nisu u pitanju francuski talenti, uvek u prvi plan postavke ističu vezu sa Francuskom i sa domaćom industrijom, koja je po pravilu neizbežna. Utoliko je značajnija velika i gromoglasno najavljivana izložba legendarnih italijanskih dizajnera Domenika Dolčea i Stefana Gabane koju, nakon prve etape u Milanu, sada u mnogo raskošnijem izdanju može se videti u pariskom Grand Paleu (izložba je otvorena 10. januara).
Kada pomislimo na brend Dolce&Gabbana, koji postoji od 1985. godine, prve asocijacije su uvek na šarenilo, senzualnost i vrlo italijanski seksepil, glamur, mešavina kiča i baroknih detalja, najzad pomislimo i na muzičke i filmske zvezde kao što su Madona ili Monika Beluči koje su njihovi redovni klijenti ili zaštitna lica. Ali mali broj ljudi koji su van modnog biznisa ili koji nisu pripadnici međunarodnog džet-seta poznaje njihove kolekcije visoke mode (Alta Moda) kao i kolekcije nakita (Alta Gioielleria) obe pokrenute 2012, te liniju muške visoke mode (Alta Sartoria) pokrenute 2015. godine. Svake godine samo mali broj srećnika, redovnih klijenata i prijatelja, par novinara i ličnosti iz industrije pozvani su na njihove revije visoke mode koje se uvek održavaju na izuzetnim mestima u Italiji (Milanska Skala, antički hramovi na Siciliji, Duždeva palata u Veneciji), uz legendarne zabave koje traju danima. Prvi put u istoriji modne kuće ovaj fascinantni i do sada skriveni svet je otkriven širokoj publici na izložbi Iz srca do ruke u pariskom Grand Paleu.
Odmah treba reći, izložba je spektakularna, na oko 1.200 kvadratnih metara smešteno je dvanaest tematskih sala gde je ukupno oko 200 eksponata, od kojih svaki, ali bukvalno baš svaki, zadivljuje svojom maštovitošću i vrhunskom izradom. Izložba pokazuje koje sve uticaje – od umetnosti, arhitekture, pučkih zabava, pa do opere i filma su ovi dizajneri sublimirali u svom radu. Istovremeno, izložba je i ljubavno pismo Italiji, njenoj istoriji i jedinstvenoj lepoti koje su ovim kreatorima uvek bile snažna inspiracija: Stari Rim, renesansna umetnička dela od Botičelija pa do Da Vinčija, barok, religiozne procesije, narodna umetnost, Viskontijev film Gepard, Dolce Vita šezdesetih… Sve to je objedinjeno izuzetnom zanatskom spretnošću koja je tipično italijanska – famozno fatto a mano – ručni rad kako bi kod nas rekli. Upravo ta zanatska veština je u osnovi pristupa dizajnera kad je reč o njihovim kolekcijama visoke mode. Dizajneri imaju jedinstven princip – pre izrade svake kolekcije njih dvojica provode izvestan period u izabranom regionu Italije, pokušavaju da upoznaju ljude, njihov mentalitet kao i istoriju i posebnosti regiona, ali takođe i tradicionalne, manje poznate zanatske tehnike tog prostora, bilo da je reč o obradi stakla, izradi čipke, veza ili korišćenju slame, te da te tehnike i taj način rada stave u savremeni kontekst i inkorporiraju u kolekciju koja je u nastanku. Svaki od 200 eksponata na izložbi dizajneri su lično izabrali (uz pomoć komesarke izložbe Florans Miler), kao i koncept spektakularne scenografije za svaku salu. Treba imati na umu da su svi eksponati koji su izloženi zapravo jedinstveni – u stvari ne baš sasvim. Pored komada koji bude prikazan na defileu i koji dizajneri zadržavaju za svoju arhivu, radi se samo još jedan primerak koji je prilagođen specifičnom klijentu, te je klijent jedini koji će ga ikad nositi. Zašto je to tako ekskluzivno možete najbolje razumeti na primeru mantila koji je inspirisan vizantijskim mozaicima iz dvanaestog veka, samo na vezu koji ga krasi je petoro ljudi ručno radilo sedam meseci.
Dolce&Gabbana u svojim kolekcijama spajaju na neki način sve ekstreme Italije, zemlje gde se narodno i aristokratsko, sveto i profano spajaju na svakom koraku. To se vidi i iz njihovog porekla, Domeniko je rođen u malom planinskom sicilijanskom selu Polici Đenerosa, njegov otac je bio običan krojač i to je bio njegov jedini dodir sa modom. Stefano pak potiče iz buržoaske porodice, iz grada motora italijanske industrije – Milana, i upravo taj sudar dve Italije, jedne narodne, pučke, druge profinjene, aristokratske, daje jedinstvenu prepoznatljivost njihovim kolekcijama. Oni su, a to je važno istaći, kao osnivači svoje kuće ujedno još uvek i njeni jedini vlasnici, što je izuzetno retko u današnjem korporativnom pristupu modnoj industriji. Njihova modna kuća, kao i njih dvojica, postali su na neki način pravi ambasadori italijanske kulture i predstavljaju sve ono po čemu je ova zemlja prepoznatljiva, u svim njenim krajnostima, što ova izložba na najbolji način ilustruje. Izložba je otvorena do 31. marta.
